Vaishnava Samhita. Tulasidasa Charitam II Vol III Book IX Chp 10 Shlokas 38 - 42

Tulasidasa Charitam II Vol III Book IX Chp 10 Shlokas 38 - 42

श्रीतुलसीदास उवाच

अद्यैव शान्तिं गच्छामि त्वां दृष्ट्वा करुणानिधे |

भीतोsहमन्यरूपस्य दर्शनेन दृढव्रतः ||

रूपमाधुर्यलावण्यरासिक्यैरुत्तमं नरम् |

न शक्नोत्यपरम् द्रष्टुं ननु नारी पतिव्रता ||

विशिष्टो भवतु श्यामो रसमाधुर्यरञ्जितः |

अहमेव परम् मन्ये दैवं मारीचवञ्चितम् ||

माता पिता त्वमेवासि त्वमेवासि गुरुर्मम |

सत्यं सत्यं पुनः सत्यं त्वमेव शरणं मम ||

न स्वर्गं नापवर्गञ्च कामये न सुखं परम् |

नापगच्छतु चित्तं मे तव पादाम्बुजात्प्रभो ||

Tulasidasa said

Oh! Ocean of mercy! Though unshaken, I was frightened by Your darshan in a different form. I have found peace in this darshan of Yours, now. A chaste woman will never look at another man, however great he is by virtue of his beauty, grace, sweetness and merry nature. Will she? Let Shri Krishna, the enchanter, be very great in His charming and merry qualities and luscious sweetness. I consider only my Lord, who was deceived by March (the rakshasa who came in the form of a golden deer) to be very great. Only You are my mother, my father and my guide. I promise that I surrender unto You, and only You are my ultimate refuge. Oh! Lord ! I am not desirous of swag or moksha or any other bliss. Let my heart never move away from Your holy feet.